Wychowanie wspierające – BLOG

Mój sposób na ćwiczenie asertywności odkryłam przy okazji testowania kursu angielskiego. Pisałam o nim już w styczniu w ramach postanowień noworocznych. Od tamtej pory ciągle dostaje pytania: Jak ci idzie?

Niby zwykłe emocje, a potrafią wywołać burzę w domu. Dzielę się dwoma prostymi sposobami na to, jak taką burzę rozgonić zanim rozpęta się na dobre napędzana złością i gniewem.

Wychowanie przez zawstydzanie jest dość popularnym zjawiskiem. O wiele łatwiej pójść na skróty i zawstydzić malucha „żeby się nauczył”, niż tłumaczyć i tłumaczyć. Dlaczego moje dziecko wszystkiego się wstydzi?

Bywają takie dni kiedy dziecko jest rozdrażnione, marudzi, samo nie wie czego chce. Zdarzają się dość często, niekiedy codziennie. Jest jedno miejsce, w którym można maluchowi pomóc zrozumieć co się dzieje.

Jak przestać krzyczeć na dziecko? Nie lubisz, gdy ktoś na ciebie krzyczy? Jak się wtedy czujesz? W tym odcinku właśnie o tych emocjach.

Lęk przed przedszkolem. Jak pomóc dziecku? Jest kilka sposobów, ale najważniejszy z nich to obserwacja pociechy. Podkast to wygodna forma zdobywania informacji. Słuchać można wszędzie.

Jest kilkanaście takich zwrotów, które faktycznie mogą się odbić rodzicielską czkawką. Często wypowiadamy je bez głębszego namysłu. W takiej sytuacji lepiej mieć ściągę pod ręką.

Jak zapanować nad moją złością? Tym razem nie chodzi o złość dziecka tylko dorosłego. Konkretnie – zmęczonego rodzica. Od razu powiem, że łatwo nie jest.

Jon Kabat-Zinn tłumaczy „mindfulness” jako rodzaj szczególnej uwagi skierowanej do wnętrza (rozumienie siebie). Po polsku to uważność.

Słowo „nie!”. Jak zabraniać, żeby dziecko słuchało? W tym przypadku może się sprawdzić reguła „mniej znaczy więcej”. Kilka innych też.

Ile razy próbowałaś coś wytłumaczyć, a ono dalej swoje? Czasem rodzice mają wrażenie, że mówią, wyjaśniają i… nic. Dlaczego?

Mówię „Nie wolno!”, a ten dalej swoje, jakby udawał, że nie rozumie. A wiem, że rozumie! Racja, on rozumie, tylko nie „po dorosłemu”. Spróbuj inaczej.

Chcę go czegoś nauczyć. Tylko jak? Zazwyczaj nie sypię z rękawa prostymi metodami, bo w rodzicielstwie mało jest takich sytuacji. Tym razem taką mam.

Pochwały motywujące do działania. Każdy czasem ich potrzebuje, bo każdemu czasem zwyczajnie się nie chcę. Choć nie zawsze TO jest powodem braku motywacji.

Czasami oczekujemy od dzieci zaradności i bardzo nas denerwujemy, że tego czy tamtego nie potrafią. Tylko w jaki sposób je uczymy?

Jak mam to powiedzieć, żeby dziecko posłuchało? Czasami trzeba odrobiny wysiłku, żeby wczuć się w to, jak na nas i na świat patrzą dzieci.

Pozwól dziecku na te potknięcia. Nikomu korona z głowy nie spadnie, a może stać się mały cud. Maluch może zrozumieć słowo „odpowiedzialność”.

Nie rozmawiaj z obcymi! To bardzo powszechne hasło, pamietam je jeszcze z mojego dzieciństwa. Jednak to nie rozmowa z obcym jest największym zagrożeniem.

Jak nie krzyknę, to nie posłucha, taki już jest! Czy to da się zmienić? Jednak żadne dziecko nie rodzi przecież z takim nastawieniem.

„Mięsień silnej woli” to jedna sprawa. Druga to ta konkretna rzecz – też do wyćwiczenia, która sprawia, że czujemy się bardziej szczęśliwi.

Pytania typu „ty”. Wiesz co to „minutnik” na moim blogu? Tekst do przeczytania w minutę. Nie musi być długo żeby było konkretnie.

Co lepiej mówić, zamiast w kółko powtarzać „Nie wolno!”? Tym razem w serii „krótkie porady” jedna mała zmiana w komunikacji.

Co powiedzieć, kiedy dziecko nie chce iść spać? Jak przekonać malucha, że wieczorny rytuał może być zabawą i przyjemnością?

Zejdź do parteru. Wiesz co to „minutnik” na moim blogu? Tekst do przeczytania w minutę. Nie musi być długo żeby było konkretnie.

Czy to dobrze, że czasem przymykam oko na zachowanie dziecka? Czasem to lepsze niż kłótnia i może uratować sytuację lepiej niż kolejne „kazanie”.

W zasadzie niewiele się rozmawia o wybuchach złości (histerii) u starszych dzieci. Temat jest męczący, wstydliwy i zamiatany pod dywan.

To mi się nie podoba. A tamto mi przeszkadza. Wiesz co to „minutnik” na moim blogu? Tekst do przeczytania w minutę. Nie musi być długo żeby było konkretnie.