Umów się z dzieckiem, że kiedy chce ci coś powiedzieć, a widzi że właśnie rozmawiasz z innymi, szepnie ci do ucha, że chce to zrobić i poczeka na swoją kolej. Takie czekanie zazwyczaj jest trudne, ale jest to jednak bardzo przydatna (społecznie) umiejętność.

W takim momencie kładziesz rękę swojej pociechy na własnym ramieniu (kiedy siedzisz) lub bierzesz za jej rękę (kiedy stoisz). Gdy w rozmowie przyjdzie kolej na dziecko, lekko uściśniesz jego dłoń. Będzie to wasz sygnał, że teraz maluch może mówić. Dziecko w ten sposób nie poczuje się odrzucone lub zlekceważone i będzie wiedziało (trzeba przećwiczyć kilka razy) co robić w tej konkretnej sytuacji.

Po twojej stronie leży dopilnowanie (takie kierowanie rozmową) żeby to czekanie nie trwało w nieskończoność. Powód jest bardzo banalny – dziecko może zapomnieć, z czym do ciebie przyszło i następnym razem zamiast czekać, wyrzuci od razu z siebie o co mu chodzi. Zabawa najlepiej sprawdzi się u dzieci 3+, które już choć odrobinę potrafią odraczać chęć zrobienia czegoś tu i teraz.

W ten sposób nauczysz dziecko nieprzerywania, czekania na swoją kolej i pokażesz, że jego potrzeba (chce coś powiedzieć) jest dla ciebie ważna. Je jesteś, słyszysz i wspierasz (bo to czekanie jest trudne).

Chcesz porozmawiać z pedagogiem on-line? Kliknij po więcej informacji»

Mocno się napracowałam przy tym wpisie, teraz liczę na Ciebie, bo chciałabym żebyśmy zostały w kontakcie. Jak? Jest kilka możliwości, mam nadzieję, że skorzystasz:

• Zostaw proszę komentarz, bo dla mnie każda informacja zwrotna na temat mojej pracy, jest bardzo ważna.
• Jeśli uważasz, że piszę z sensem i o ważnych sprawach, podziel się wpisem ze znajomymi.
• Polub Fan Page na Facebooku, jest tam już mnóstwo mam, zapraszamy!
• Koniecznie zajrzyj na stronę Podcasty, gdzie czeka cała masa krótkich porad wychowawczych do odsłuchania.
• Obserwuj profil na Instagramie, tam znajdziesz kulisy bloga i moją codzienność.